เจริญพรมายังพี่น้องทั้งหลาย อรุณสวัสดิ์ และสุขสันต์วันสมโภชนักบุญทั้งหลาย
วันนี้เป็นวันที่เราสมโภชนักบุญทั้งหลาย ในโอกาสนี้ ให้เรามาคิดสักเล็กน้อยเรื่องความเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ลักษณะ 2 ประการของความเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ ประการแรกคือความเป็นของขวัญ เป็นของที่ให้เปล่า ซื้อขายไม่ได้ และในขณะเดียวกันก็เป็นการเดินทางด้วย ความเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์เป็นของขวัญ และเป็นการเดินทาง
แรกสุด ความเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์เป็นของขวัญจากพระเจ้าที่เราทั้งหลายได้รับมาพร้อมกับศีลล้างบาป หากเราทำให้ความเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ได้เติบโต สิ่งนี้ก็อาจทำให้ชีวิตเราเปลี่ยนแปลงไปอย่างสมบูรณ์ (เทียบ สมณสาส์นเตือนใจ Gaudete et exsultate, ข้อ 15) นักบุญทั้งหลายไม่ใช่วีรบุรุษที่อยู่ห่างไกลจนเราไปไม่ถึง แต่ท่านทั้งหลายเป็นคนเหมือนกับเรา เป็นเพื่อนของเรา มีจุดเริ่มต้นเหมือนกับเราคือศีลล้างบาป ซึ่งเป็นของขวัญอย่างเดียวกับที่เราทั้งหลายต่างได้รับ หากเราคิดให้ดี ๆ ที่จริงแล้วเราทั้งหลายต่างเคยพบนักบุญบางคนแล้วเช่นกัน นักบุญในชีวิตประจำวัน คนบางคนที่ถูกต้องชอบธรรม ใช้ชีวิตคริสตชนอย่างจริงจังและด้วยจิตใจอันเรียบง่าย คนแบบนี้พ่อชอบเรียกว่า “นักบุญข้างบ้าน” ที่เขาใช้ชีวิตแบบธรรมดาท่ามกลางพวกเรา ความเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์เป็นของขวัญที่[พระเจ้า]มอบให้ทุกคน เพื่อให้เขามีชีวิตที่เป็นสุข ให้เราคิดดูว่าเวลาที่เราได้รับของขวัญ สิ่งแรกที่เราทำคืออะไร เราย่อมรู้สึกยินดีมีความสุข เพราะ [การมอบของขวัญ] หมายความว่ามีใครบางคนที่รักเรา ของขวัญแห่งความเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ทำให้เรามีความสุข เพราะว่าพระเจ้าทรงรักเรา
แต่ของขวัญนั้นจะต้องมีผู้รับ การรับของขวัญมาพร้อมกับความรับผิดชอบในการตอบสนองต่อของขวัญนั้น คือความรู้สึกขอบคุณ แล้วเราจะ “ขอบคุณ” [ต่อของขวัญอันนี้ที่มาจากพระเจ้า] ได้อย่างไร เราถูกเชื้อเชิญให้ใช้ของขวัญนี้อย่าง [รู้คุณค่า] ไม่ทำให้สูญเปล่า ผู้ที่ได้รับศีลล้างบาปทุกคนมีกระแสเรียกอันเดียวกันในการมุมานะพยายามเพื่อรักษาไว้ซึ่งความเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ที่เราได้รับมา และทำให้ความเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์นี้ได้[เจริญงอกงาม]ครบบริบูรณ์ภายในชีวิตของเรา (เทียบ สมณธรรมนูญ Lumen gentium ของสภาสังคายนาวาติกันที่สอง ว่าด้วยพระศาสนจักร, ข้อ 40) สิ่งนี้นำไปสู่ประเด็นที่สองที่ว่า ความเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ก็เป็นการเดินทางด้วยเช่นกัน การเดินทางที่เราต้องเดินไปด้วยกัน ช่วยเหลือกัน ภายในความสัมพันธ์เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับนักบุญทั้งหลาย ผู้เป็นมิตรร่วมทางอันดียิ่ง
นักบุญทั้งหลายเป็นพี่ชายพี่สาวของเรา ซึ่งเราสามารถพึ่งพาพวกท่านได้ทุกเวลา พวกท่านคอยช่วยเหลือสนับสนุนเรา เมื่อใดก็ตามที่เราเดินทางผิด ท่านทั้งหลายก็ย่อมจะช่วยตักเตือนเราอย่างเงียบ ๆ เสมอ ท่านเป็นเพื่อนที่จริงใจ เราสามารถเชื่อมั่นในพวกท่านได้ เพราะพวกท่านล้วนอยากให้เราได้ดี ชีวิตของพวกท่านเป็นแบบอย่างของพวกเรา คำภาวนาของพวกท่านมอบความช่วยเหลือและความเป็นมิตรให้แก่เรา และเราทั้งหลายมีความสัมพันธ์กับพวกท่านด้วยความรักแบบพี่น้อง
ความเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์เป็นการเดินทาง และเป็นของขวัญ ดังนั้น เราจึงถามตัวเองได้อย่างนี้ว่า เรายังจำได้หรือไม่ว่าเราได้รับของขวัญจากพระจิตเจ้าผู้ทรงเรียกเราไปสู่ความเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ และช่วยให้เราไปถึงเป้าหมายนั้นได้ เรารู้จักขอบคุณพระจิตเจ้าสำหรับของขวัญแห่งความเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์หรือไม่ เรารู้สึกหรือไม่ว่าบรรดานักบุญอยู่ใกล้ชิดเรา เราพูดคุยกับพวกท่านบ้างหรือไม่ เราพึ่งพาพวกท่านบ้างหรือไม่ เรารู้เรื่องราวของนักบุญบางท่านบ้างหรือไม่ เป็นการดีหากเรารับรู้เรื่องราวชีวิตของนักบุญ และให้แบบอย่างของพวกท่านเป็นแรงผลักดันให้แก่เรา นอกจากนี้ก็เป็นการดียิ่งด้วยเช่นกันหากเราพูดคุยกับพวกท่านในการภาวนา
ขอให้พระแม่มารีย์ ราชินีแห่งนักบุญทั้งหลาย โปรดช่วยให้เรารู้สึกถึงความปิติยินดีแห่งของขวัญที่เราได้รับมาแล้ว และให้เรามีความปรารถนาร้อนรนมุ่งยังเป้าหมายนิรันดรของเราด้วยเทอญ
หลังการสวดบททูตสวรรค์แจ้งข่าว สมเด็จพระสันตะปาปาทรงมีพระดำรัส ดังนี้
พี่น้องที่รัก พ่อขอต้อนรับอย่างอบอุ่นต่อผู้แสวงบุญทุกคนในที่นี้ ที่มาจากประเทศต่าง ๆ มีทั้งกลุ่มที่มาเป็นครอบครัว มาเป็นชุมชนวัด หรือมาในฐานะสมาคม และกลุ่มจากโรงเรียนต่าง ๆ
In particular, I greet the faithful of Allensbach, Germany, those of Monterrey, Mexico, and the students of the School of the Sisters of Saint Joseph of Nykøbing Falster in Denmark, as well as the Roman Group of volunteers of the National State Police Association.
พ่อขอทักทายเป็นพิเศษต่อกลุ่มคริสตชนจากอัลเล็นสบัค (Allensbach) ของเยอรมนี กลุ่มคริสตชนจากมอนเทอร์เรย์ของเม็กซิโก กลุ่มนักเรียนจากโรงเรียนของคณะภคินีนักบุญโยเซฟที่นือเคอเปน (Nykøbing Falster) ของเดนมาร์ก และกลุ่มจิตอาสาจากสโมสรตำรวจแห่งชาติอิตาลีในกรุงโรม
พ่อยินดีต้อนรับผู้ที่เข้าร่วมในการแข่งขันวิ่ง Corsa dei Santi ที่จัดโดยมูลนิธิแพร่ธรรมดอนบอสโก เพื่อให้ผู้คนจำนวนมากได้มีส่วนร่วมทำกิจกรรมพิเศษในวันสมโภชนักบุญทั้งหลาย พ่อขอขอบใจต่อความคิดริเริ่มที่ดีอันนี้ และต่อการที่ลูกได้มาหาพ่อในวันนี้
พรุ่งนี้เช้า พ่อจะถวายมิสซา ณ สุสานทหารเครือจักรภพที่เสียชีวิตในสงครามโลกครั้งที่สอง [ซึ่งอยู่ที่กรุงโรม]
ให้เราอธิษฐานภาวนาต่อเนื่องสำหรับผู้คนที่ต้องทุกข์ยากลำบากจากสงครามต่าง ๆ ทุกวันนี้ ให้เราอย่าลืมยูเครน ให้เราอย่าลืมปาเลสไตน์ ให้เราอย่าลืมอิสราเอล และให้เราอย่าลืมภูมิภาคอื่น ๆ อีกมากที่ยังคงมีสงครามอยู่
พ่อขอให้ลูก ๆ ทุกคนมีความสุขในวันสมโภชนี้ ท่ามกลางความเป็นมิตรฝ่ายจิตจากบรรดานักบุญทั้งหลาย อย่าลืมภาวนาเผื่อพ่อด้วย รับประทานอาหารกลางวันให้อร่อย แล้วพบกันใหม่
(วิษณุ ธัญญอนันต์ และวรินทร เติมอริยบุตร เก็บคำปราศรัยของพระสันตะปาปาฟรานซิส ในโอกาสสมโภชนักบุญทั้งหลายมาแบ่งปันและไตร่ตรอง)