คำสอน : ความกระตือรือร้นในการประกาศพระวรสาร: ความร้อนรนของผู้เชื่อในการประกาศข่าวดี (17) พยานแห่งพระวรสาร – นักบุญแมรี่ แมคคิลลอป
เจริญพรมายังลูก ๆ และพี่น้องที่รัก อรุณสวัสดิ์
วันนี้อากาศร้อน เราก็เลยจะต้องอดทนกันสักนิดหน่อย พ่อขอบใจทุกคนที่มาหาพ่อท่ามกลางอากาศร้อน ท่ามกลางแดดแบบนี้ พ่อขอบใจทุกคนมาก
ในการเรียนคำสอนต่อเนื่องเรื่องความร้อนรนในการประกาศข่าวดี เราได้พบกับบุคคลหลายคนที่เป็นแบบอย่าง มีทั้งชายหญิงจากหลายสถานที่และหลายยุคสมัย ที่เขาได้มอบชีวิตเพื่อพระวรสาร วันนี้เราจะออกเดินทางไกลไปยังโอเชียเนีย ซึ่งเป็นทวีปหนึ่งที่ประกอบด้วยเกาะมากมายทั้งเล็กทั้งใหญ่ ความเชื่อในพระเยซูคริสต์ที่ผู้อพยพชาวยุโรปจำนวนมากได้นำไปที่นั่น ได้หยั่งรากลึกและออกผลอันอุดมโดยใช้เวลาเพียงไม่นานนัก (เทียบ สมณสาสน์เตือนใจหลังการประชุมซีนอด Ecclesia in Oceania ว่าด้วยพระศาสนจักรในโอเชียเนีย, 6) หนึ่งในบรรดาคนเชื้อสายยุโรปเช่นนี้คือนักบุญแมรี่ แมคคิลลอป (1842-1909) นักบวชหญิงผู้ยิ่งใหญ่ ผู้ก่อตั้งคณะภคินีนักบุญโยเซฟแห่งพระหฤทัยศักดิ์สิทธิ์ ท่านได้อุทิศตนเพื่อการศึกษาและการสอนคำสอนแก่คนยากจนในชนบทของออสเตรเลีย
นักบุญแมรี่ แมคคิลลอป เกิดที่ใกล้เมืองเมลเบิร์น พ่อแม่ของท่านเป็นผู้อพยพจากสกอตแลนด์ไปยังออสเตรเลีย ตอนที่ท่านยังเป็นเด็ก ท่านได้รู้สึกว่าพระเป็นเจ้าเรียกท่านไปรับใช้และไปเป็นพยานแก่พระองค์ ไม่เพียงด้วยคำพูดเท่านั้น แต่เหนือสิ่งอื่นใดคือด้วยชีวิตที่เปลี่ยนแปลงไปจากการที่พระเจ้าสถิตอยู่กับท่าน (เทียบ สมณสาสน์เตือนใจ Evangelii gaudium ว่าด้วยการประกาศพระวรสารในโลกปัจจุบัน, 259) นักบุญแมรี่ แมคคิลลอปมีความเชื่อมั่นว่า พระเป็นเจ้าส่งเธอไปเพื่อประกาศข่าวดี และดึงดูดผู้อื่นได้มาพบกับพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์ ไม่ต่างกับนักบุญมารี ชาวมักดาลา ซึ่งเป็นคนแรกที่ได้พบกับพระเยซูเจ้าผู้ทรงกลับคืนชีพ และเป็นผู้ที่พระองค์ได้ส่งไปประกาศข่าว[การฟื้นคืนชีพของพระองค์]แก่บรรดาสาวก
ท่านนักบุญได้อ่านสัญญาณแห่งกาลเวลาอย่างชาญฉลาด และท่านได้เข้าใจว่าวิธีที่ดีที่สุดสำหรับท่านคือการให้การศึกษาแก่เยาวชน ท่านตระหนักดีว่าการให้การศึกษาแบบคาทอลิกเป็นการประกาศพระวรสารรูปแบบหนึ่ง แท้จริงแล้ว นี่เป็นการประกาศพระวรสารแบบที่ยิ่งใหญ่ หากเรากล่าวได้ว่า “นักบุญแต่ละคนเป็นผู้ถูกส่งไปทำพันธกิจแพร่ธรรม สิ่งนี้ถูกวางแผนโดยพระเจ้าพระบิดา เพื่อให้เขาเหล่านั้นได้เป็นสิ่งสะท้อนและแสดงออกอย่างเป็นรูปธรรมซึ่งแง่มุมบางอย่างของพระวรสาร ภายในช่วงเวลาหนึ่งของประวัติศาสตร์” (สมณสาสน์เตือนใจ Gaudete et Exsultate ว่าด้วยกระแสเรียกสู่การเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ในโลกปัจจุบัน, 19) เราก็จะกล่าวได้ว่านักบุญแมรี่ แมคคิลลอป ถูกเรียกเป็นพิเศษให้ไปทำพันธกิจแพร่ธรรมผ่านการตั้งโรงเรียน
ลักษณะสำคัญอย่างหนึ่งในความร้อนรนเพื่อพระวรสารของท่าน คือการดูแลคนยากจนและคนชายขอบ นี่เป็นสิ่งที่สำคัญ เพราะว่าบนหนทางสู่การเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งเป็นหนทางของคริสตชน มีคนจนและคนชายขอบเป็นตัวเอก และไม่มีใครเลยที่จะสามารถก้าวหน้าบนเส้นทางสู่การเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ได้ หากเขาไม่อุทิศตนให้แก่ผู้ยากจนและคนชายขอบด้วยไม่ว่าในทางใดก็ทางหนึ่ง คนยากจนและคนชายขอบต้องการองค์พระผู้เป็นเจ้า และทำให้องค์พระผู้เป็นเจ้าสถิตอยู่กับคนเหล่านี้ พ่อเคยอ่านข้อความหนึ่งที่ประทับใจพ่อมาก ข้อความนี้กล่าวว่า ตัวเอก[ที่แท้จริง]ของประวัติศาสตร์คือขอทาน ขอทานทำให้ผู้คนหันมาสนใจเรื่องความอยุติธรรม ซึ่งก็คือความยากจนที่มีอยู่มากมายในโลก ขณะที่เงินทองกลับถูกใช้ไปเพื่อผลิตอาวุธ ไม่ได้นำมาเป็นเงินเพื่อจัดหาอาหาร ลูกอย่าลืมว่า หากที่ไหนไม่มีการดูแลเอาใจใส่ไม่ว่าทางใดก็ทางหนึ่งต่อคนจน คนลำบาก หรือคนบางจำพวกที่อยู่ชายขอบของสังคม ที่นั่นย่อมไม่มีความเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ การดูแลเอาใจใส่คนยากจนและคนชายขอบ เป็นสิ่งที่ผลักดันนักบุญแมรี่ แมคคิลลอป ให้ออกเดินทางไปยังสถานที่ที่คนอื่นไม่คิดจะไป หรือคิดจะไปแต่ไปไม่ถึง เมื่อวันที่ 19 มีนาคม ค.ศ. 1866 ซึ่งตรงกับวันฉลองนักบุญโยเซฟ ท่านได้เปิดโรงเรียนแห่งแรกที่ชานเมืองเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในเซาท์ออสเตรเลีย และต่อมาท่านและบรรดาภคินีในคณะของท่านได้เปิดโรงเรียนอีกหลายแห่งตามชุมชนชนบททั่วออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ โรงเรียนเช่นนี้ได้เพิ่มจำนวนแบบทวีคูณ ความร้อนรนต่อการประกาศเป็นเช่นนี้ คือสามารถทำให้กิจการต่าง ๆ เกิดผลเป็นเท่าทวีคูณ
นักบุญแมรี่ แมคคิลลอป มีความมั่นใจแน่วแน่ว่าวัตถุประสงค์ของการศึกษาคือการพัฒนาตัวบุคคลในแบบองค์รวม ทั้งในฐานะที่เขาเป็นปัจเจก และในฐานะที่เขาเป็นสมาชิกคนหนึ่งของประชาคม เพื่อที่จะให้การศึกษาเช่นนี้ได้นั้น ครูอาจารย์ทุกคนต้องมีปัญญา ความอดทน และความรักความเมตตา แน่นอนว่าการให้การศึกษาไม่ได้เป็นเพียงการยัดความคิดเข้าหัวคนอื่น ไม่ใช่นะลูก ไม่ใช่แค่นี้ การให้การศึกษาคือการอยู่เคียงข้างและสนับสนุนนักเรียนบนเส้นทางของความเติบโตในความเป็นมนุษย์และความเติบโตฝ่ายจิต คือการแสดงให้นักเรียนเห็นว่ามิตรภาพกับพระเยซูคริสต์ช่วยขยายหัวใจเราให้กว้างขึ้น และให้เรามีชีวิตอย่างมีมนุษยธรรม สมกับที่เป็นมนุษย์มากขึ้น การให้การศึกษามากับการช่วยให้ผู้เรียนสามารถคิดได้อย่างดี ซึ่งก็คือให้เขารู้จักรับฟังอย่างระมัดระวัง (เป็นการใช้ภาษาแห่งจิตใจ) และรู้จักทำความดี (เป็นการใช้ภาษาแห่งการลงมือทำ) วิสัยทัศน์เช่นนี้ยังคงใช้ได้เต็มที่ในยุคปัจจุบัน ซึ่งเป็นยุคที่เรารู้สึกว่าจำเป็นต้องมี “ความตกลงร่วมกันเรื่องการศึกษา” ที่จะสามารถทำให้ครอบครัวต่าง ๆ โรงเรียนต่าง ๆ และสังคมโดยรวม มารวมตัวกันเป็นหนึ่งเดียวได้
ความร้อนรนของนักบุญแมรี่ แมคคิลลอป ในการประกาศพระวรสารท่ามกลางหมู่คนจน ยังทำให้ท่านได้ทำงานการกุศลอย่างอื่นอีกหลายอย่าง เริ่มจากการก่อตั้ง “บ้านแห่งพระญาณสอดส่อง” ที่แอดิเลด เพื่อเปิดรับคนชรา และเด็ก ๆ ที่ถูกทอดทิ้ง ท่านนักบุญมีความเชื่ออย่างมากต่อพระญาณสอดส่องของพระเป็นเจ้า เธอเชื่อมั่นว่าพระเจ้าจะทรงจัดหาสิ่งต่าง ๆ ให้ท่านในทุกสถานการณ์ แต่นี่ไม่ได้หมายความท่านไม่เคยต้องเจอกับความยากลำบากหรือความกังวลอะไรเลยในการดำเนินงานอภิบาลแพร่ธรรม เพราะว่าท่านก็ต้องจ่ายเงินเป็นค่าใช้จ่ายต่าง ๆ ท่านต้องเจรจาต่อรองกับบิชอปและพระสงฆ์ในท้องถิ่น ท่านต้องบริหารจัดการโรงเรียน ท่านต้องดูแลเรื่องการอบรมพัฒนาบรรดาภคินีทั้งในทักษะความเป็นมืออาชีพและในชีวิตฝ่ายจิต และในเวลาต่อมาท่านต้องเผชิญกับปัญหาสุขภาพด้วย แต่ทั้งหมดนี้ไม่ได้ทำให้ท่านสูญเสียความสงบทางจิตใจ ท่านได้แบกไม้กางเขนด้วยความอดทน นี่เป็นส่วนหนึ่งที่ขาดไม่ได้ในการแพร่ธรรม
ในโอกาสหนึ่งซึ่งตรงกับวันฉลองเทิดทูนไม้กางเขน นักบุญแมรี่ แมคคิลลอป ได้พูดกับภคินีคนหนึ่งในคณะของท่านว่า “ลูกรัก ในเวลาหลายปีมานี้ แม่ได้เรียนรู้การรักไม้กางเขน” ท่านนักบุญไม่ได้ยอมแพ้ในช่วงเวลาแห่งการทดลองและความมืด แม้ว่าความปิติยินดีของท่านจะเศร้าหมองลงจากการถูกต่อต้านหรือปฏิเสธจากคนอื่น ให้ลูกพิจารณาสิ่งนี้ว่า นักบุญทุกท่านล้วนแต่เคยเผชิญการต่อต้าน บางคนต้องเผชิญแม้แต่การต่อต้านจากภายในพระศาสนจักร นี่เป็นเรื่องน่าสนใจ นักบุญแมรี่ แมคคิลลอปก็ต้องเผชิญการต่อต้านแบบนี้เหมือนกัน แต่ท่านยังคงมั่นใจว่าถึงแม้องค์พระผู้เป็นเจ้าจะ “ประทานความยากลำบากให้เป็นเหมือนอาหาร และประทานความทุกข์ใจให้เป็นเหมือนน้ำดื่ม” (อสย. 30,20) ให้แก่ท่าน แต่อีกไม่นานองค์พระผู้เป็นเจ้าก็จะทรงตอบเสียงคร่ำครวญของท่าน และประทานพระหรรษทานให้มาโอบกอดท่านไว้ นี่เคล็ดลับข้อหนึ่งของการมีความร้อนรนในการประกาศข่าวดี คือการมีความสัมพันธ์อย่างต่อเนื่องกับองค์พระผู้เป็นเจ้า
ลูก ๆ และพี่น้องที่รัก ในวันนี้ให้เราทุกคนได้รับแรงบันดาลใจจากนักบุญแมรี่ แมคคิลลอป จากการที่ท่านเป็นศิษย์ธรรมทูต การที่ท่านได้ใช้ความคิดสร้างสรรค์ในการสนองตอบความต้องการของพระศาสนจักรในยุคของท่าน และได้ทุ่มเทพยายามต่อการให้การศึกษาแก่เยาวชนในแบบองค์รวม เพราะว่าเราทุกคนถูกเรียกให้เป็นเชื้อแป้งแห่งพระวรสาร (เทียบ มธ. 13,33; ลก. 13,20-21) ท่ามกลางสังคมของเราที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว ขอให้แบบอย่างและการเสนอวิงวอนของท่านได้ช่วยสนับสนุนบรรดาพ่อแม่ ครูอาจารย์ ครูคำสอน และผู้ให้การศึกษาทุกคน เวลาที่เขาทำงานในแต่ละวัน เพื่อให้เยาวชนได้รับสิ่งที่ดี และเพื่อสร้างอนาคตที่มีมนุษยธรรมและมีความหวังมากขึ้น
พระสันตะปาปาฟรานซิสทรงมีพระดำรัสทักทายพิเศษ
พ่อขอต้อนรับผู้แสวงบุญและผู้มาเยือนที่พูดภาษาอังกฤษ ซึ่งได้มาหาพ่อในวันนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกลุ่มจากอังกฤษ ออสเตรเลีย ปาเลสไตน์ ฟิลิปปินส์ แคนาดา และสหรัฐอเมริกา พ่อขอให้ลูกและครอบครัวของลูกได้รับความปิติยินดีและสันติสุขแห่งพระเยซูคริสต์ องค์พระผู้เป็นเจ้าของเราทั้งหลาย ขอให้พระเป็นเจ้าอวยพรลูกทุกคน
พ่อคิดถึงเยาวชน คนป่วย คนชรา และคนที่เพิ่งแต่งงาน วันพรุ่งนี้เราจะสมโภชนักบุญเปโตรและนักบุญเปาโล ขอให้ท่านทั้งสองเป็นแบบอย่างแก่เราและคุ้มครองเรา เพื่อช่วยให้เราแต่ละคนเดินไปบนเส้นทางแห่งการติดตามพระเยซูคริสต์ ให้เราวางใจในการเสนอวิงวอนของท่านทั้งสองเพื่อประชาชนยูเครนอันเป็นที่รัก เพื่อที่เขาจะได้พบกันสันติภาพในเร็ววัน ที่ยูเครนมีความทุกข์ทรมานมากมาย ขอให้เราทั้งหลายอย่าลืมเรื่องนี้ พ่อขออวยพรลูกทุกคน
สรุปการสอนคำสอนของพระสันตะปาปาฟรานซิส
ลูก ๆ และพี่น้องที่รัก ในการเรียนคำสอนเรื่องความร้อนรนในการประกาศข่าวดี เราได้ไตร่ตรองแบบอย่างของบุคคลหลายท่านทั้งชายและหญิง ที่มาจากยุคสมัยและสถานที่แตกต่างกัน แต่ล้วนอุทิศชีวิตให้แก่การเผยแผ่พระวรสาร วันนี้เราจะไปเรียนรู้เรื่องราวที่โอเชียเนียซึ่งห่างไกล[จากยุโรป] และเรียนรู้วิถีทางการเป็นพยานจากนักบุญแมรี่ แมคคิลลอป ผู้เป็นนักการศึกษาที่ยิ่งใหญ่และผู้ก่อตั้งคณะภคินีนักบุญโยเซฟแห่งพระหฤทัยศักดิ์สิทธิ์ ท่านเป็นบุตรสาวของผู้อพยพชาวสกอตแลนด์ และท่านได้เล็งเห็นความจำเป็นอย่างมากในการให้การศึกษาแก่เด็ก ๆ ในชุมชนที่ยากจนหลายแห่งในพื้นที่ชนบทของออสเตรเลีย ท่านได้ร่วมกับบรรดาภคินีในคณะของท่านก่อตั้งโรงเรียนหลายแห่งขึ้นทั่วออสเตรเลีย เพื่อดูแลให้การศึกษาแก่เยาวชน ทั้งในด้านความเป็นมนุษย์ และในด้านฝ่ายจิต ท่านนักบุญมีความเชื่อมั่นอย่างมากในพระญาณสอดส่องของพระเป็นเจ้าและต่อพลังของไม้กางเขน สิ่งนี้ได้ช่วยสนับสนุนท่านในเวลาที่ต้องเผชิญกับการทดลองที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ระหว่างที่ท่านดำเนินงานอภิบาลแพร่ธรรมที่กำลังขยายตัวขึ้นในเวลานั้น ให้เราขอบคุณต่อผลอันอุดมที่เกิดจากความร้อนรนของท่านที่มีต่อพระวรสาร ซึ่งยังคงมีอยู่ในทุกวันนี้ และให้เราภาวนา เพื่อที่แบบอย่างของท่านนักบุญในการใช้ความคิดสร้างสรรค์เพื่อสนองตอบความต้องการของพระศาสนจักรในยุคสมัยของท่าน จะได้เป็นแรงบันดาลใจให้แก่ความพยายามของบรรดาพ่อแม่ ครูคำสอน และผู้ให้การศึกษาทุกคนในยุคปัจจุบัน ในการที่เขาทั้งหลายพยายามทำให้เยาวชนได้รู้จักมิตรภาพกับพระเยซูคริสต์ซึ่งเป็นสิ่งที่สวยงาม และในการที่เขาทั้งหลายพยายามเตรียมพร้อมเยาวชนให้เป็นเชื้อแป้งแห่งพระวรสาร ท่ามกลางสังคมปัจจุบันที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว
(วิษณุ ธัญญอนันต์ และวรินทร เติมอริยบุตร เก็บการสอนคำสอนของพระสันตะปาปาฟรานซิสมาแบ่งปันและเพื่อการไตร่ตรอง)